EGLISE SAINT-ALBAN

De bouw van de Saint-Alban-kerk, aan de Via Podensis, begon in de 12e eeuw en ging door in de 14e en 15e eeuw. Het gebouw werd gerestaureerd in de 17e en 18e eeuw, na de godsdienstoorlogen, en vervolgens uitgebreid in de 19e eeuw. Het oorspronkelijke portaal bevond zich aan de westkant van de zuidelijke muur. De vergroting van het schip ging gepaard met de bouw van het huidige portiek. Het oudste deel is het koor, met een gewelfde apsis. Het is versierd met 2 halfronde bogen. Er zijn verschillende gebeeldhouwde hoofdsteden (een ervan vertegenwoordigde een troubadour die een muziekinstrument bespeelde). Let op: het gebruik van verschillende stenen om op polychromie te spelen. De koorbaai is voorzien van een luik dat leidt naar een crypte die dienst deed als grafkelder. Aan het einde van de afdalingsschacht bevond zich een lage gewelfde kamer met drie lichamen en de liggende figuur van St-Félix. Boven de triomfboog staat een kamklokkentoren met twee niveaus van bogen. De klokkentoren is typerend voor Margeride, het is een muurklokkentoren met 3 traveeën. Het werd tijdens de revolutie gesloopt en in 1891 herbouwd, geïnspireerd op de primitieve vorm. Informatie uit de Mérimée-database

Laat minder zien