CENTRE HISTORIQUE DE MEYRUEIS

Genesteld aan de samenvloeiing van drie rivieren, die vanaf de berg Aigoual naar beneden stromen, tussen Causses en de Cévennes, in het hart van het Nationaal Park van de Cevennen, beheerst Meyrueis de ingang van de Gorges de la Jonte. In de Middeleeuwen maakte de geografische ligging van het dorp het tot een commercieel kruispunt. Deze oude handelsstad, gedomineerd door "de Rocher du Château", ooit gekroond door het fort van de baronnen van Anduze, heeft Meyrueis een hoogwaardig gebouwd erfgoed behouden. Zo herbergt Meyrueis, naast het oude kasteel en de religieuze gebouwen, verschillende particuliere herenhuizen die zijn gebouwd dankzij de bloeiende wolhandel. Middeleeuwse en renaissancehuizen, torens en poorten van de wallen, klassieke herenhuizen omzomen de pittoreske straatjes. De tempel van Meyrueis die momenteel zichtbaar is, werd in 1840 in gebruik genomen. Het gebouw bestaat uit twee in elkaar grijpende achthoeken die zo een enorme ruimte bieden. De schoonheid ligt in het lambrisering aan de binnenkant, van de koepel tot de pilaren die hem ondersteunen. Daarnaast loopt er rondom de gehele omtrek van het gebouw een houten galerij, die aan vijf zijden als tribune dienst doet. Twee monumentale trappenhuizen bedienen de tribunes en aangrenzende ruimtes. Het gebouw met een leien dak heeft een kleine klokkentoren*, terwijl een monumentale trap de ingang van de tempel markeert. De Meyrueis-tempel, beschouwd als een van de belangrijkste in het departement, biedt plaats aan 700 personen. De katholieke kerk van Meyrueis is gewijd aan Saint-Pierre. Een voormalige benedictijnse priorij, genoemd in 1034, afhankelijk van Saint-Guilhem-du-Désert, bezette ooit de wijk Saint-Pierre. Het huidige gebouw dateert uit 1663 en het koor dateert pas uit de 19e eeuw. Het is een van de grootste kerken in Lozère. De grote arcades van de kapellen zijn origineel. Een prachtig verguld houten beeld van Sint-Jozef kan een oude Christus zijn. De klokkentoren werd herbouwd in 1848. De regio Meyrueis, een land met een oude traditie, kent nog steeds een aanzienlijke veehouderij. Het is volledig opgenomen in het gebied dat op de Werelderfgoedlijst staat.

Laat minder zien